- heykəl
- heykel
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
heykəl
Look at other dictionaries:
heykəl — is. <ər.> 1. Heykəltəraş tərəfindən daşdan, tuncdan və s. dən hazırlanmış insan və ya heyvan surəti. Mərmər heykəl. Füzulinin heykəli. – Yaşıl məhəccərli dördkünc bağçada Nizaminin tuncdan tökülmüş miniatür heykəli qoyulmuşdu. M. Hüs.. 2.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
heykəltəraşlıq — is. 1. Təsviri sənətin qazıma, yonma, kəsmə, yapma və ya tökmə üsulu ilə həcmli təsvirlər (heykəl, büst, barelyef və s.) yaradan növü. Klassika dövrü yunan heykəltəraşlığı dünya incəsənətinin ən maraqlı hadisələrindən biridir. – Biz eyni sözləri… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
heykəltəraş — is. <ər. heykəl və fars. . . . təraş> Heykəltəraşlıq əsərləri yaradan sənətkar. Azərbaycan heykəltəraşları monumental abidələr yaratmışlar … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
heykəltəraşi — ə. və f. heykəlqayırma sənəti; heykəltəraşlıq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
heykəltəraş — ə. və f. heykəlqayıran sənətkar … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
heykəl — ə. 1) böyük bina, uca məbəd; bütxana; 2) canlıların bərk materialdan qayrılmış abidəsi; 3) boyuna salınan dua; 4) maket … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
hagne — /heyk/haeg/ A little handgun. A misspelling of Hague … Black's law dictionary
hagne — /heyk/haeg/ A little handgun. A misspelling of Hague … Black's law dictionary
plastika — <yun. plastike> 1. inc. Heykəltəraşlıq sənəti. Antik plastika. Plastika məktəbi. // Heykəltəraşlıq əsərləri. 2. inc. bax plastiklik. Heykəlin plastikası. 3. Bədənlə ritmik zərif hərəkətlər göstərmə məharəti. Balet icraçıdan plastika tələb… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
postament — <alm. postamente> 1. Abidə, sütun, heykəl və s. nin özülü, altlığı. Qranit postament. Nizaminin heykəlinin postamenti. 2. Muzey, sərgi və s. də heykəlin qoyulduğu altlıq. Postamentin üstündəki təyyarə abidəsi gün işığında elə parıldayırdı,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gips — <yun.> 1. Ağ və ya sarı rəngli mineral; kirəc (yandırılıb xırdalanmışı tikinti materialı kimi heykəltəraşlıqda, cərrahlıqda işlədilir). Gips yatağı. Suvaqlıq gips. // xüs. Həmin mineraldan (kirəcdən) düzəldilmiş. Dibçəklərin aralarında tunc … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
